- özünüçəkən
- sif. Özünü başqalarından yüksək tutan; lovğa, təkəbbürlü, özünü dartan. Əsədüddövlə təkəbbürlü, özünüçəkən, ağızdan cəfəng bir adam idi. P. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
cəfəng — sif. <ər.> Mənasız, boş, dəyərsiz. <Firəngiz Muxtara:> Bunlar çeynənmiş cəfəng sözlərdir. B. Bayramov. Əsədüddövlə saxta təkəbbürlü, özünüçəkən, ağızdan cəfəng bir adam idi. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
özünüdartan — bax özünüçəkən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şişpapaq — sif. 1. Papağı dik, şiş olan, başına şiş papaq qoymuş. Şişpapaq kişi. – Hər dəvənin örkəni şişpapaq, beli qəməli bir sarbanın əlində idi. Ç.. // İs. mənasında. İçərişəhərdə Qala küçəsi ilə gedirdim. Bir nəfər şişpapaq qabağımı kəsdi. H. S.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti